مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:18776 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

نقش گريه در اجابت دعا چيست؟
يكي از حالات بسيار مغتنم و ارزشمند در مقام توجه و دعا گريه و زاري و بي‎قراري از دوري از درگاه‎انس حضرت باري عز اسمه و محروم بودن از عنايت خاصّه اوست كه هر چه بنده بيشتر نزديك شود و قربش زيادتر باشد بي‎قراريش بيشتر و آتش شوق و اشتياقش به حضور زيادتر و تقرب افزونتر و روشنتر مي‎شود. در عين وصال باز هم خود را در فراق مي‎بيند و در آتش آن مي‎سوزد و از اين احساس لذت مي‎برد و وصال و اتصالش را بيشتر مي‎سازد.
آنكه به واسطة نداشتن معرفت، از لذت سوختن در آتش فراق و گريه و زاري و اظهار شوق به وصال بيشتر محروم است، اين معاني را نمي‎فهمد و بسا كه به آن حالت رذيلة بُعد و دوري ـ كه ارذل حالات است ـ دلخوش كند و به اين جهل بزرگ و بنيادي خشنود باشد. نقش و اثر گريه و ضراعت در حال دعا كه روح و جان آن است، در اجابت دعا بسيار مؤثر و در اعادة حيثيّت دعا كننده و تكميل و تصفية روح او، بطور اعجاز آميز اثر دارد. گريه در حال دعا، از خوف خدا و تذكر فرصتهاي تلف شدة عمر به غفلت گذشته و ياد لغزشها و گناهان و تقصيرات و در حال طلب مغفرت و آمرزش معصيت و اقرار به گناه، فضيلت بسيار و آثار بزرگ دارد و نشانه حضور در بارگاه قرب ربوبي و وصول به رضاي الهي و قبول توبه است.
حديثي از امام صادق(ع) وارد شده است كه: زماني كه پوست بدن به اهتزار و لرزش افتاد و اشك ديدگانت جاري شد و دلت ترسناك گرديد آن حال را غنيمت بدان و رها مكن كه مقصود تو حاصل شده است.

نيايش در عرفات
آيةالله لطف الله صافي گلپايگاني

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.