کد مطلب:18776
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:6
نقش گريه در اجابت دعا چيست؟
يكي از حالات بسيار مغتنم و ارزشمند در مقام توجه و دعا گريه و زاري و بيقراري از دوري از درگاهانس حضرت باري عز اسمه و محروم بودن از عنايت خاصّه اوست كه هر چه بنده بيشتر نزديك شود و قربش زيادتر باشد بيقراريش بيشتر و آتش شوق و اشتياقش به حضور زيادتر و تقرب افزونتر و روشنتر ميشود. در عين وصال باز هم خود را در فراق ميبيند و در آتش آن ميسوزد و از اين احساس لذت ميبرد و وصال و اتصالش را بيشتر ميسازد.
آنكه به واسطة نداشتن معرفت، از لذت سوختن در آتش فراق و گريه و زاري و اظهار شوق به وصال بيشتر محروم است، اين معاني را نميفهمد و بسا كه به آن حالت رذيلة بُعد و دوري ـ كه ارذل حالات است ـ دلخوش كند و به اين جهل بزرگ و بنيادي خشنود باشد. نقش و اثر گريه و ضراعت در حال دعا كه روح و جان آن است، در اجابت دعا بسيار مؤثر و در اعادة حيثيّت دعا كننده و تكميل و تصفية روح او، بطور اعجاز آميز اثر دارد. گريه در حال دعا، از خوف خدا و تذكر فرصتهاي تلف شدة عمر به غفلت گذشته و ياد لغزشها و گناهان و تقصيرات و در حال طلب مغفرت و آمرزش معصيت و اقرار به گناه، فضيلت بسيار و آثار بزرگ دارد و نشانه حضور در بارگاه قرب ربوبي و وصول به رضاي الهي و قبول توبه است.
حديثي از امام صادق(ع) وارد شده است كه: زماني كه پوست بدن به اهتزار و لرزش افتاد و اشك ديدگانت جاري شد و دلت ترسناك گرديد آن حال را غنيمت بدان و رها مكن كه مقصود تو حاصل شده است.
نيايش در عرفات
آيةالله لطف الله صافي گلپايگاني
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.